بعد از زاینده رود،نوبت خشکی کارون است؟!
عضو هیات علمی دانشگاه خلیجفارس گفت: با ایجاد سازمان ملی نگهداری کارون، میتوان طرحهایی که در این رودخانه اجرا میشود را کنترل کرد.
منطقه خوزستان، دکتر پرویز باورصاد در دومین روز کنفرانس ملی فرصتها و پتانسیلهای رودخانه کارون، اظهار کرد: در 40، 50 سال گذشته با احداث ذوب آهن در اصفهان و تامین آب مورد نیاز آن از رودخانه زایندهرود و پس آن خشک شدن زایندهرود، متوسل به برداشت از رودخانه کارون شدهاند.
عضو هیات علمی دانشگاه خلیجفارس اظهار کرد: خوزستان از نظر تولید گندم بزرگترین استان ایران به شمار میآید. این گندم تولیدی را نمیتوان به وسیله کامیون جابجا کرد و باید از طریق کشتیهای کوچک از کرخه محصول را جمع و در بندر امام آن را صادر کنیم. این یک شبکه کشتیرانی مجانی محسوب میشود و امتیازی برای استان خوزستان به شمار میآید.
باورصاد ادامه داد: در قرن هجدهم، انگلیسیها با این تز که محصولی در بریتانیا تولید نخواهد شد مگر آنکه صادرات داشته باشد و صادراتی صورت نمیگیرد مگر این که با کشتیهای انگلیسی انجام شود، فعالیتهای خود را بنا نهادند.
این مدرس علوم و فنون دریایی عنوان کرد: از جمله موارد قابل استفاده از طریق رودخانهها و دریاها؛ حمل و نقل، کشتیسازی، صنایع دریایی و گردشگری است. راهکاری که میتوان برای کارون ارائه داد این است که کشتیهایی را اختصاص دهیم که از شوشتر به سمت اهواز و بعد خرمشهر رفت و آمد کنند؛ بدین ترتیب استقبال هزاران نفر در روز به پویایی اقتصاد استان کمک شایانی خواهد کرد.
وی درباره مساله ریزگردهای خوزستان نیز عنوان کرد: با باز کردن رودخانه کرخه در هورالعظیم میتوان منشاء داخلی ریزگردها را رفع کرد.
ایسنا